schody. Ponadto M2 połączyła Peszt z Budą,
w związku z czym zaistniała konieczność wy-
drążenia tunelu pod korytem Dunaju.
Na przekór przeciwnościom losu, przedwo-
jennego pomysłu połączenia południowych
i północnych dzielnic Pesztu nie zarzucono
jednak całkowicie. Nawiązaniem do niego
miała być rozpoczęta w 1970 r. budowa trze-
ciej linii (niebieskiej). Czas w tym przypadku
okazał się łaskawszy i już 6 lat później oddano
do użytku jej pierwszy odcinek. Prowadził on
do stacji Nagyvárad tér spod wspomnianego
już głównego placu Pesztu – Deák Ferenc
tér, gdzie współcześnie krzyżują się linie
M1, M2 i M3. Następnie tunel pociągnięto
do stacji Köbánya-Kipest (1980), Lehel tér
(1981) i Arpád híd (1984). Projekt ostatecznie
zakończono w grudniu 1990 r., przedłużając
linię do stacji Újpest-Központ, która stanowi
wiły, że kamień węgielny na placu budowy
położono dopiero w 2006 r. Projekt został
częściowo sfinansowany ze środków unij-
nych, ale i w przypadku tej linii nie obyło
się bez przykrych niespodzianek. Prac nie
udało się zakończyć w terminie z powodu
problemów geologicznych (m.in. zawalił się
jeden z tuneli), oskarżeń o korupcję, sporów
z licznymi podwykonawcami i wzrastających
aż dwukrotnie kosztów budowy. Linię odda-
no do użytku 28 marca 2014 r. W skromnej
uroczystości otwarcia, która odbyła się na
stacji Kelenföld vasútállomás, uczestniczył
premier Viktor Orbán, prezydent miasta
István Tarlós oraz dziennikarze. Z estetycz-
nego punktu widzenia, wystrój poszczegól-
nych stacji nie budzi większych zastrzeżeń.
Ozdobione mozaikowymi wzorami perony,
prostotą i kolorystyką nawiązują do stylu
zabytkowej linii M1. Wpływ na ich wygląd
mieli wszyscy budapeszteńczycy, którzy
wzięli udział w głosowaniu internetowym.
M4 ma być pierwszą na Węgrzech automa-
tyczną linią metra, w której pociągi będą
jeździły bez maszynisty. Obecnie system ten
jest testowany i M4 kursuje na podstawie
tymczasowego pozwolenia na użytkowanie.
Na koniec warto dodać, że linię obsługuje
15 4-wagonowych składów, których nad-
wozia wyprodukowano w zakładach Alstom
KZA
EXPRESS
Budapeszteńskie me-
tro (…) jest sprawne
i dobrze zorganizowane. (…)
Obejmuje ono cztery linie: żółtą
(M1), czerwoną (M2), niebieską
(M3) i zieloną (M4), o łącznej
długości 38,3 km i liczbie 52
stacji. Poszczególne przystanki
dzieli dystans od 400 do 1500
m, a pociągi osiągają prędkość
70 km/godz. Linie żółta i niebie-
ska prowadzą przez leżącą na
lewymbrzegu Dunaju wschod-
nią część stolicy, gdzie jeszcze
150 lat temu istniałoniezależne
miasto Peszt.
ważny węzeł komunikacyjny w północnej
części Budapesztu.
Budowane niskim kosztem stacje linii M2
i M3 nie zachwycają, niestety, ani czysto-
ścią, ani estetyką. Dla przykładu, ściany linii
niebieskiej wyłożono po prostu polerowaną
blachą w rozmaitych kolorach – zielonym,
czerwonym, pomarańczowym itp. Również
składy, złożone z głośnych i zużytych wago-
nówprodukcji radzieckiej, wymagają szybkiej
modernizacji. Wciąż jednak nie wiadomo,
czy tabor będzie ulepszany, czy też zostanie
całkowicie wymieniony, jak na linii M2, gdzie
od niedawna jeżdżąwyprodukowanewCho-
rzowie nowe pociągi typu AlstomMetropolis.
Najmłodsza i zarazem najnowocześniejsza
jest linia zielona (M4). Jej powstanie plano-
wano już na początku lat 70., ale niekończące
się spory i brak środków finansowych spra-
stacja rozrywka
57
