KZA
EXPRESS
61
biznes i inwestycje
różnego typu tele- i wideokonferencje, do-
skonale sprawdzają się tu również warsztaty
i szkolenia, w trakcie których trener pełni
rolę moderatora i facylitatora (facylitator to
osoba, której zadaniem jest wspomaganie
procesu komunikacji między osobami bądź
grupami – przyp. red.) – wyjaśnia dr Paweł
Fortuna. Aby osiągnąć efekty, większość or-
ganizacji, z czego część czysto intuicyjnie,
stosuje obie strategie zarządzania wiedzą.
Intensywny rozwój idei zarządzania wiedzą
ewoluował także w kierunku uwzględniania
dodatkowych interesariuszy tego proce-
su. – Obecnie zwraca się również uwagę
na zarządzanie wiedzą między organizacją
a jej otoczeniem. W efekcie wprowadzane
są w firmach systemy mające usprawnić
przepływ wiedzy od klientów, dostawców
i wszystkich innych osób i podmiotów, które
są zainteresowane działalnością organizacji
do przedsiębiorstwa. Można powiedzieć
zatem, że koncepcja zarządzania wiedzą jest
wykorzystywana w ramach innych koncepcji
zarządzania np. CRM (zarządzanie relacjami
z klientami), CSR (biznes odpowiedzialny spo-
łecznie). Z moich badań wynika, że bardzo
dużą wagę do zarządzania wiedzą przywią-
zuje koncepcja zarządzania jakością – dodaje
dr hab. Jakub Brdulak.
DLACZEGO
WARTO
Modeli i sposobów zarządzania wiedzą jest
wiele, natomiast kluczem do sukcesu jest
takie dopasowanie do potrzeb organizacji,
by osiągnąć oczekiwany rezultat w postaci
zwiększenia efektywności i rozwoju organi-
zacji. – System zarządzania wiedzą powinien
być dopasowany do wielkości, sektora i kul-
tury organizacyjnej danego przedsiębior-
stwa. Nie można zatempowiedzieć, że jeden
model zarządzania jest słuszny, każda z firm
musi wypracować taki model, który jest dla
niej najkorzystniejszy, wziąwszy pod uwagę
wymienione czynniki. Aby być efektywnym,
każdy zmodeli musi uwzględniać trzy kluczo-
we fazy: fazę pozyskiwania wiedzy (zarówno
z wewnątrz, jak i z zewnątrz organizacji), fazę
dzielenia się wiedzą oraz fazę wykorzysty-
wania wiedzy w organizacji – zaznacza prof.
SGH Piotr Wachowiak. Zrozumienie istoty
i znaczenia zarządzania wiedzą w organizacji
wymaga uświadomienia sobie, że sukces or-
ganizacji zależy od jej pracowników, ale tylko
pod warunkiem, że działają oni wspólnie,
jako zespół, który potrafi wzajemnie dzie-
lić się posiadaną wiedzą. – Dlatego ważne
jest nie tylko pozyskiwanie wiedzy na różne
sposoby, ale i wspólne dzielenie się wiedzą,
by każdy z członków wzbogacał swoją wie-
dzę, pozyskując ją z zewnątrz lub wewnątrz
organizacji. W ten sposób można uzyskać
efekt synergii wiedzy w obrębie organizacji.
Synergia to efekt współdziałania dwóch lub
więcej czynnikóww jakimś procesie lub ukła-
dzie – sumaryczny efekt współdziałających
(współpracujących) jednostek przewyższa
sumę efektów samodzielnie działających jed-
nostek bez współpracy. Żeby współpraca po-
między członkami grupy układała się i żeby
pracownicy byli tego świadomi, potrzebne
jest świadome i celowe zarządzanie wiedzą
w obrębie organizacji – podsumowuje dr
inż. Anna Wallis.
WIEDZA
A INNOWACYJNOŚĆ
Specjaliści są zgodni, że istnieje bezpośredni
związek pomiędzy wdrażaniemworganizacji
systemu zarządzania wiedzą a poziomem
innowacyjnych rozwiązań, jakie ona gene-
ruje. W dobie olbrzymiej konkurecyjności
firmy muszą zatem stale pozyskiwać nową
wiedzę, bez której nie jest możliwe kreowa-
nie innowacji, jak też przeznaczać na ten
cel odpowiednie środki finansowe. Prócz
rozwoju zasobów ludzkich, jakim dysponuje
organizacja, oznacza to także pozyskiwanie
wiedzy z otoczenia zewnętrznego przedsię-
biorstwa. Aby robić to skutecznie, niezbęd-
ne jest wdrażanie systemowych rozwiązań
z zakresu zarządzania wiedzą. Dlatego spe-
cjaliści są zgodni, iż zarządzanie wiedzą to
przyszłość. – Obecny rozwój sektora„learning
& development”, jaki obserwować możemy
na rynkach zagranicznych utwierdza mnie
w przekonaniu, że w ciągu najbliższej dekady
będziemy mieć do czynienia z podobnym
rozkwitem tej branży w Polsce. Wiąże się to
przede wszystkim z tym, że istnieje coraz
silniejsza potrzeba wśród pracodawców,
by mobilizować pracujących dla nich spe-
cjalistów do chętniejszego dzielenia się wie-
dzą i stwarzania im możliwości korzystania
z całościowych zasobów organizacji. Sektor
learning & development zasadza się na trzech
filarach: e-learningu (czyli nauki, dzielenia
się wiedzą z wykorzystaniem sieci kompu-
terowych i Internetu), blended learningu
(metoda kształcenia łącząca bezpośredni
kontakt z prowadzącym z aktywnościami
prowadzonymi zdalnie) oraz zarządzaniu
wiedzą rozumianym jako identyfikacja, gro-
madzenie, strukturyzowanie i systemowe
dzielenie się wiedzą w organizacji. Nie mam
wątpliwości, że ten trend w zarządzaniu to
przyszłość, ponieważ w dobie zalewu masą
informacji sztuką będzie (a właściwie już jest)
umiejętność selekcji oraz przekazywania
najcenniejszych dla nas elementów wiedzy.
Innymi słowy dążymy do selekcji użytecznej
wiedzy na potrzeby pracy, którą wykonujemy
– twierdzi dr Grzegorz Radłowski.
Specjaliści ds. zarządzania są zgodni, że to
właśnie wiedza i inne zasoby niematerialne
organizacji (takie jak know-how czy patenty)
stają się powoli najważniejszą bronią go-
spodarczą przedsiębiorstw XXI wieku. Aby
w pełni wykorzystywać potencjał drzemiący
w przedsiębiorstwie, niezbędne jest jednak
sprawne zarządzanie wiedzą i kapitałem
intelektualnym. To, jak z tym wyzwaniem
poradzą sobie poszczególne organizacje, sta-
nowić będzie w najbliższej przyszłości o ich
ekonomicznej przewadze bądź przegranej.
Zrozumienie istoty
i znaczenia zarządza-
nia wiedzą w organizacji wy-
maga uświadomienia sobie,
że sukces organizacji zależy
od jej pracowników, ale tylko
pod warunkiem, że działają
wspólnie, jako zespół, który
potrafi wzajemnie dzielić się
posiadaną wiedzą. To właśnie
wiedza i inne zasoby niema-
terialne organizacji stają się
powoli najważniejszą bronią
gospodarczą przedsiębiorstw
XXI wieku.
