rynku przewozów towarowychmiała i będzie
mieć dostępność do infrastruktury transpor-
towej, jej gęstość i stan techniczny. Bardzo
ważnymzagadnieniemw rywalizacji o klienta
jest jakość i kompleksowość usług oraz wy-
sokość frachtu, po jakiej firma transportowa
może zaoferować wykonanie danej usługi.
Na rynku, na którym jest wysoka konkuren-
cja wewnątrzgałęziowa (pomiędzy firmami
transportu kolejowego) oraz zewnętrzna,
stworzona przez transport samochodowy,
która jest największa na skutek preferowa-
nia tej gałęzi transportowej przez państwo,
rywalizacja może przebiegać na różnych
płaszczyznach. Polityka transportowa UE,
zawarta w Białej Księdze, wyraźnie wskazuje
kierunki zmian w zakresie obciążenia pracą
poszczególnych gałęzi transportu. Wśród
dziesięciu celów na rzecz utworzenia kon-
kurencyjnego i zasobooszczędnego systemu
transportowego wymieniane jest zadanie,
iż do 2030 r. 30% drogowego transportu
towarów na odległości większe niż 30 km
należy przenieść na inne środki transportu
(np. kolej lub transport wodny), a do roku
2050ma to być 50% tego rodzaju transportu.
Jest to ważny kierunek zmian, który należy
brać pod uwagę przy planowaniu inwestycji
w zakresie infrastruktury liniowej i punktowej.
Przy pisaniu artykułu wykorzystano infor-
macje zawarte w:
„Wieloletnim programie inwestycji kolejo-
wych do roku 2015, Infrastruktura kolejowa
zarządzana przez Polskie Linie Kolejowe S.A.”,
opracowanym przez Ministerstwo Trans-
portu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
listopad 2013.
Przypisy:
1) AGC – umowa o głównych międzynarodowych liniach
kolejowych.
2) AGTC – umowa o ważnychmiędzynarodowych liniach
transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących.
3) W Polsce, zgodnie z RozporządzeniemMinistra Trans-
portu i Gospodarki Morskiej, przejazdy kolejowe dzielą
się na sześć kategorii:
• A – przejazdy użytku publicznego z rogatkami lub prze-
jazdy użytku publicznego bez rogatek, na których ruch
na drodze kierowany jest sygnałami nadawanymi przez
pracowników kolejowych,
• B – przejazdy użytku publicznego z samoczynną sygna-
lizacją świetlną i z półrogatkami,
• C – przejazdy użytku publicznego z samoczynną sygnali-
zacją świetlną lub uruchamianą przez pracowników kolei,
• D – przejazdy użytku publicznego bez rogatek i półro-
gatek i bez samoczynnej sygnalizacji świetlnej,
• E – przejścia użytku publicznego,
• F – przejazdy i przejścia użytku niepublicznego.
Wszystkie przejazdy, w zależności od kategorii, są zabez-
pieczone ostrzegawczymi znakami drogowymi, sygnaliza-
cją świetlną i dźwiękową oraz rogatkami lub półrogatkami.
Przejazdy kategorii Amogą być zabezpieczone rogatkami
z obsługą na miejscu, które obsługuje dróżnik przejaz-
dowy, zabezpieczone rogatkami z obsługą z odległości,
które obsługuje dyżurny ruchu, nastawniczy zdalnie
(jeżeli rogatki nie są widoczne z posterunku, to stosuje
się urządzenia telewizji przemysłowej (monitoring) lub
przejazd zabezpiecza drużyna pociągowa albo obsługa
pojazdu pomocniczego.
4)
5) Rynek Kolejowy 2007/12.
6) Przy przyjęciu stosowanej w logistyce zasady„sied-
miu W”.
KZA
EXPRESS
13
raport
