Lidar. Nowy wymiar bezpieczeństwa (Cz. 2)
Początkowo lidary produkowano jako urządzenia stacjonarne. Decydowała o tym konstrukcja laserów, które były duże, ciężkie i potrzebowały zasilania o dużej mocy.
Udostępniamy drugą część z cyklu o lidarach autorstwa Piotra Kołaczka. Całość można przeczytać na: „KZA Express” 01(19)/2022.
Lidary wykorzystywano do badania atmosfery, pomiarów odległości do bliskich obiektów astronomicznych (na powierzchni Księżyca astronauci umieścili zwierciadło, dzięki któremu można z dużą dokładnością mierzyć odległość od naszego naturalnego satelity). Umieszczenie lidaru w miejscu o dokładnie znanej pozycji umożliwiało sporządzanie map obiektów znajdujących się w zasięgu wiązki lasera.
Miniaturyzacja laserów i elektroniki oraz precyzyjne pozycjonowanie przy pomocy odbiornika GPS otworzyły nowe możliwości. Lidar trafił do geodezji, geologii, archeologii, kryminalistyki. Przenośne urządzenie ustawione w terenie może wykonać pomiary do wielu punktów w czasie o wiele krótszym, w porównaniu do tradycyjnych przyrządów geodezyjnych.
W głowicy lidaru znajdują się zwierciadła obracające się z dużą prędkością i zmieniające kierunek wiązki lasera tak, że omiata ona teren wokół lidaru. Seria pomiarów zawiera dane o odległości przedmiotu od lidaru, kierunku, w którym obiekt został zlokalizowany w stosunku do kierunku odniesienia, oraz położeniu punktu referencyjnego. Na podstawie tych danych obliczana jest mapa terenu uwzględniająca obiekty naturalne oraz znaczniki (odbłyśniki) ustawione w charakterystycznych punktach.
Po więcej zapraszamy na: „KZA Express” 01(19)/2022.
