Kompatybilność elektromagnetyczna. Wyzwania w zakresie bezpieczeństwa (Cz. 2)
Kolej – wraz ze swoją infrastrukturą, pojazdami szynowymi, systemem sterowania ruchem kolejowym, łącznością, siecią teleinformatyczną – jest bardzo skomplikowanym środowiskiem. Muszą w nim niezawodnie koegzystować urządzenia wrażliwe na zakłócenia oraz takie, które są ich źródłem.
Zapraszamy do przeczytania drugiego fragmentu artykułu z cyklu o kompatybilności elektromagnetycznej, autorstwa Piotra Kołaczka. Całość, jak zawsze, dostępna na: „KZA Express” 02(20).
Wraz ze wzrostem napięcia i natężenia prądu przepływającego przez urządzenie rośnie prawdopodobieństwo emisji szkodliwego pola elektromagnetycznego o natężeniu wystarczającym do zakłócania pracy innych urządzeń. Na kolei typowymi przykładami są: silniki elektryczne lokomotyw wraz z osprzętem, podstacje zasilające sieć trakcyjną, w mniejszym stopniu napędy zwrotnic, nadajniki urządzeń łączności bezprzewodowej. Część zakłóceń o charakterze impulsowym powstaje w wyniku nagłego przerywania ciągłości obwodu, np. oderwania ślizgacza odbieraka prądu od przewodu trakcyjnego.
Wpływ zakłóceń
Nowoczesne urządzenia sterowania ruchem kolejowym oraz podzespoły kontrolujące pracę systemów lokomotyw i wagonów są wykonywane w technice cyfrowej z zastosowaniem mikroprocesorów i mikrokontrolerów. Z jednej strony umożliwia to automatyzację i optymalizację procesów w skali, która dotąd nie była dostępna. Możliwości są niemal nieograniczone, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę dynamiczny rozwój technologii przemysłowego internetu rzeczy (ang. industrial internet of things, IIoT) oraz takich technologii jak: sztuczna inteligencja, uczenie maszynowe, sieci neuronowe.
Cały tekst do przeczytania na: „KZA Express” 02(20).
