a bezpieczeństwo na przejazdach kolejowych
DYSONAPP
Konstruktorzy z Krakowskich Zakładów Automatyki S.A. opracowali oryginalny
system ostrzegający przed nadjeżdżającymi pociągami. Stosunkowo niska cena,
prosta procedura instalacji i niezależność od infrastruktury kolejowej sprawiają, że
DySOnaPP może być instalowany z inicjatywy samorządów wmiejscach uważa-
nych przez mieszkańców za szczególnie niebezpieczne.
KZA
EXPRESS
20
kolej i technologie
Na przejazdach i przejściach przez tory kolejo-
we spotyka się kilka rodzajów zabezpieczeń.
Najlepiej chronione są przejazdy kategorii
A. Instaluje się na nich rogatki zamykające
jezdnię na całej szerokości, obsługiwane przez
dróżnika. Jego posterunek musi się znajdo-
wać przy przejeździe, jeśli droga przecina
więcej niż dwa tory główne albo na torach
odbywa się rozrządwagonów.Wpozostałych
przypadkach posterunek dróżnika może być
oddalony od przejazdu kategorii A, zapory są
wtedy opuszczane zdalnie. Koszt utrzymania
tych przejazdów (w całym kraju jest ich nieco
ponad 2500 – dane PKP PLK z roku 2014) jest
wysoki, wiąże się z koniecznością zatrudnienia
przeszkolonych pracowników, obecnych na
posterunku przez całą dobę.
Około 850 przejazdów zalicza się do kategorii
B. W tym przypadku droga jest zabezpiecza-
na przez dwie albo cztery półrogatki oraz
sygnalizację świetlną i dźwiękową urucha-
mianą automatycznie – SSP (Samoczynna
Sygnalizacja Przejazdowa). Na przejazdach
kategorii B pociągi mogą osiągać prędkość
przekraczającą 140 km/h.
Mniej więcej 1300 przejazdów należy do
kategorii C. Są one nazywane przejazdami
niestrzeżonymi a bezpieczeństwo na nich
zapewnia Samoczynna Sygnalizacja Prze-
jazdowa (SSP) oraz oznakowanie pionowe
w postaci znaków drogowych G3 lub G4
(krzyż świętego Andrzeja odpowiednio przed
przejazdem niestrzeżonym jednotorowym
lub wielotorowym). Prędkość pociągów
może przekraczać 120 km/h.
Wszystkie systemy zapewniające bezpie-
czeństwo na przejazdach kategorii A, B i C
są projektowane, instalowane i utrzymywane
przez zarządcę infrastruktury kolejowej, PKP
PLK. Wszystkie prace muszą być wykonywa-
ne zgodnie z przepisami kolejowymi, przez
pracowników posiadających stosowne
uprawnienia.
Najwięcej przejazdów kolejowych należy
do kategorii D: jest ich około 10200. Nie
instaluje się na nich rogatek ani urządzeń
Samoczynnej Sygnalizacji Przejazdowej.
Przed przejazdem ustawiany jest jedynie
krzyż świętego Andrzeja, a bezpieczeństwo
użytkowników drogi zależy wyłącznie od ich
rozwagi i spostrzegawczości. Prędkość pojaz-
dów szynowych na przejeździe tej kategorii
nie może przekraczać 120 km/h.
Istnieją jeszcze dwie kategorie: E, to przejścia
dla pieszych zabezpieczone barierkami wy-
muszającymi na pieszych zwolnienie i obser-
wację toru, furtkami, kołowrotkami itp. oraz
F, przejazdy niepubliczne zabezpieczone
zaporami (szlabanami) stale zamkniętymi,
otwieranymi w miarę potrzeby przez użyt-
kownika drogi.
KATEGORIA D
POD LUPĄ
Ponieważ przejazdy niestrzeżone kategorii D
występują najliczniej i są najsłabiej zabezpie-
czone, do większości wypadków z udziałem
samochodów i pieszych dochodzi właśnie na
nich. Sytuacja jest patowa, ponieważmożliwe
są tylko dwa wyjścia: podniesienie kategorii
przejazdu i zainstalowanie urządzeń zabez-
pieczających oraz sygnalizacyjnych albo ape-
lowanie do zdrowego rozsądku kierowców.
Tadeusz Domka
